Op basis van casestudy onderzoek binnen het Nicis Kennis voor Krachtige Steden programma (2007-2014) behandelt dit proefschrift de vraag hoe onderzoekers en ambtenaren in nieuwe samenwerkingsonderzoeken relevante kennis kunnen verwerven voor de governance van stedelijke problemen. Om het samenwerken van de onderzoekers en beleidsmakers te volgen (en waarderen) terwijl ze problemen structureren, en deze relateren aan de (academische en bestuurlijke) praktijken waarin ze zijn ingebed, wordt het concept translatie gebruikt. Analyse van de cases laat onder meer zien dat onderzoekers en ambtenaren in collaboratieve onderzoekspraktijken relevante kennis kunnen produceren voor de governance van stedelijke problemen door: a. … te erkennen dat kennispraktijken die zijn opgezet om stedelijke problemen beter aan te pakken, kennisontwikkeling vereist evenals de gelijktijdige herstructurering van de bestuurspraktijken waarin ze zijn ingebed. b. … de kennispraktijk zo te ontwerpen dat het betrokkenen in staat stelt te putten uit hun thuispraktijken om zo een perspectief te vinden op het echte probleem dat (i.) voldoet aan vastgestelde criteria voor relevantie (transactioneel) of (ii.) een alternatief pad biedt om onderliggende belangen te realiseren die anders niet bereikt zouden kunnen worden (transformatief). c. …. afspraken maken over een methode die in staat stelt om de rol van macht te her- en erkennen en die de partners in staat stelt om de invloed ervan te orkestreren – in samenhang met methoden voor kennisontwikkeling. Het proefschrift bestaat uit zes hoofdstukken en sluit af met een aantal praktische aanbevelingen voor zowel ontwerpers, deelnemers als financiers van stedelijke kennisproducties.