In dit onderzoek staat de vraag centraal: ‘Wie ben ik als ik preek?’ Daarmee wordt een bijdrage geleverd aan de reflectie op de prediking en dan met name aan de theorievorming betreffende de persoon van de prediker. Voor de beantwoording van de vraag naar het zelfverstaan van de prediker wordt de term ‘zelfbeeld’ gebruikt als een soort zoekontwerp. Met behulp van dit begrip wordt de homiletische reflectie op de persoon van de prediker georganiseerd. De focus ligt daarbij vooral op het theo-logische aspect van het zelfbeeld. Tegen de achtergrond van de moderne aandacht voor het zelf wordt het zelfbeeld van de prediker getekend zoals dat naar voren komt in de moderne homiletiek. Vervolgens wordt dit zelfbeeld door middel van herbron-ning verbonden aan het zelfbeeld van de prediker Paulus. Op die manier wordt het bestaande zelfbeeld verrijkt en kritisch bevraagd. De hypothese die aan deze werk¬wijze ten grondslag ligt is dat de homiletiek erbij gebaat is als in een veranderde context opnieuw de verbinding gezocht wordt met de Bijbel als primaire bron van de theologie. Dit onderzoek biedt daarom ook een vingeroefening in het verwerken van bijbelse theologie in de homiletiek.